Μια παλιά ιστορία…

Ένα από τα ζητήματα του τμήματός μας, που έχει άμεσο αντίκτυπο στην επαγγελματική κατάρτιση των αποφοίτων μας και το ανοίγουμε ξανά σαν ζήτημα, πέρα από την ολική επίθεση που δέχονται όλα τα τμήματα μέσα από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Κυβέρνησης- Ε.Ε.- ΔΝΤ- Κεφαλαίου, είναι η απόκτηση επαγγελματικών- εργασιακών δικαιωμάτων, καθώς και η ένταξή μας στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (κάτι για το οποίο δε μερίμνησαν οι ιδρυτές του τμήματος). Είναι γνωστό ότι η πολιτική που ακολουθείται στο χώρο της εκπαίδευσης είναι η δημιουργία σχολών, οι οποίες θα αποτελούν διάσπαση των ήδη υπαρχόντων γνωστικών αντικειμένων, χωρίς να εξασφαλίζει για του αποφοίτους κανένα επαγγελματικό- εργασιακό δικαίωμα, κάνοντάς τους προφανώς ακόμα πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμους από το Κεφάλαιο.

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, πρωτοστατώντας σε αυτήν την πολιτική, ιδρύει το 1999 τρία νέα, τότε, τμήματα: το Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών, το Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών και το Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης. Όσο αφορά το δικό μας τμήμα, ο ίδιος ο Φοιτητικός Σύλλογος από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, κινήθηκε προς την κατεύθυνση απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων, μέσω της ένταξής μας στο Τ.Ε.Ε., πετυχαίνοντας τις αλλαγές που το Τ.Ε.Ε. έβαζε ως προϋπόθεση κάθε φορά για την κατάκτηση του τελικού στόχου. Πρώτα ήταν η εισαγωγή μαθημάτων πολυτεχνικού χαρακτήρα, ύστερα το 50% των μελών ΔΕΠ να είναι μηχανικοί. Ακολούθησε η αλλαγή του πτυχίου σε δίπλωμα και η διπλωματική εργασία να μετράει 21% της τελικής βαθμολογίας (όπως γίνεται σε όλες τις σχολές του Πολυτεχνείου). Ύστερα ήρθε η αλλαγή ονόματος του τμήματος από Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών σε Μηχανικών Επιστήμης Υλικών, αφού έπρεπε το όνομα να περιέχει τον όρο «μηχανικός», και τέλος η απόκτηση καινούριου κτηρίου για τη στέγαση του τμήματος. Να σημειώσουμε, επίσης εδώ ότι  το τμήμα μας είναι 5ετούς φοίτησης.

Όταν ο κ. Σπρίντζης βγήκε πρόεδρος στο Τ.Ε.Ε. μας είπαν ότι όλες οι παραπάνω αλλαγές που είχαμε κάνει είχαν προταθεί συμβουλευτικά και πως δεν είχαν δεσμευτικό χαρακτήρα. Μας πρότειναν, επίσης να γίνουμε Χημικοί Μηχανικοί- Μηχανικοί Υλικών και να αποκτήσουμε έτσι μέρος των δικαιωμάτων των Χημικών Μηχανικών. Η απάντηση του Φοιτητικού Συλλόγου σε αυτό ήταν η Διοικούσα Επιτροπή του Τ.Ε.Ε. να πάρει απόφαση και ύστερα θα προχωρήσουμε και εμείς, κάτι το οποίο από το 2011 μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει.

Στο μεταξύ, όσοι απόφοιτοί μας έχουν κάνει αίτηση εγγραφής στα μητρώα του Τ.Ε.Ε. δεν έχουν δεχτεί απάντηση, με εξαίρεση 2 μόνο αποφοίτους, που τους απάντησαν αρνητικά και οι οποίοι κινούνται νομικά εναντίον του Τ.Ε.Ε.

Εμείς έχουμε αποκλείσει την προοπτική παραμονής μας στη Σ.Θ.Ε.  λέγοντας φυσικά και όχι εξολοκλήρου στο σχέδιο «Αθηνά». Συνεχίζουμε να κινούμαστε στην κατεύθυνση απόκτησης επαγγελματικών- εργασιακών δικαιωμάτων, παρά την αρνητική στάση του Τ.Ε.Ε. σε σύμπνοια με την Κυβέρνηση, βάζοντάς μας συνεχώς αναχώματα.

Κόντρα στις λογικές ανάθεσης και προσωπικών χειρισμών, ο Φοιτητικός Σύλλογος πήρε την κατάσταση στα χέρια του και όπως φάνηκε, έφερε ουσιαστικά αποτελέσματα. Συνεχίζουμε μαζικοποιώντας τις Γενικές Συνελεύσεις, παίρνοντας αγωνιστικές αποφάσεις, γιατί η τελική λύση του ζητήματος μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από τέτοιου είδους συλλογικές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΠΕΡΝΟΥΜΕ ΕΦΙΑΛΤΕΣ

«Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη, αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη» φώναξαν δεκάδες χιλιάδες νέοι, μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι που πήραν μέρος την Παρασκευή στις μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, 5 χρόνια μετά τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, δείχνοντας ότι το πνεύμα του Δεκέμβρη παραμένει ζωντανό και το μήνυμα της εξέγερσης πιο επίκαιρο από ποτέ. Η κυβέρνηση απέδειξε για άλλη μια φορά ότι παίζει πολύ καλά το χαρτί της καταστολής. Είσαι έφηβος ή μαθητής? Συλλαμβάνεσαι! Αυτή ήταν η εντολή της κυβέρνησης στις δυνάμεις των ΜΑΤ, που έδειξαν ότι αντιμετωπίζουν τη μαχόμενη νεολαία σαν εχθρό του συστήματος κάνοντας προληπτικές προσαγωγές πριν καν ξεκινήσει η πορεία στην Αθήνα.

Πίσω όμως από αυτήν την επίδειξη δύναμης ξεπροβάλλει η πραγματική αδυναμία της άθλιας συγκυβέρνησης, που γνωρίζει πως πια έχει απέναντί της την πλειονότητα του λαού και της νεολαίας. Φοβούνται τη δυνατότητα ενός ξεσηκωμού, μιας εξέγερσης που θα ανατρέψει την «ιερή συμμαχία» ΕΕ- ΔΝΤ- Κεφαλαίου- Κυβέρνησης που θα πάει πολύ πιο μακριά από εκεί που έφτασε ο Δεκέμβρης του 2008. Γι’ αυτό αντιμετωπίζουν αυταρχικά όσους αγωνίζονται και δε σκύβουν το κεφάλι σε αυτή την πολιτική που ξεπουλάει κάθε δημόσιο κοινωνικό αγαθό (υγεία, παιδεία, ρεύμα, νερό) σε ιδιώτες και έχει ως αποτέλεσμα την εξαθλίωση της κοινωνίας, με τους εργαζόμενους να μην μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Από τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ και τον πανεπιστημιακό κόσμο που αντιστέκεται μέχρι το προσωπικό του ΕΟΠΥΥ και τους σχολικούς φύλακες βγαίνει προς τα έξω το μήνυμα του «δεν μπορούμε άλλο να ζήσουμε έτσι» και αυτό είναι που κάνει την κυβέρνηση να είναι φανερά ασταθής.

 Οι φοιτητές έχουν δείξει σε όλο το προηγούμενο διάστημα με τις κινητοποιήσεις τους ότι εναντιώνονται στον εκπαιδευτική λαίλαπα που εφαρμόζει η Κυβέρνηση, αλλά και διεκδικούν μια άλλη παιδεία. Παιδεία για όλους με ενιαία πτυχία, με ισχυρά εργασιακά δικαιώματα, σίτιση, στέγαση και δωρεάν συγγράμματα για όλους. Αυτή η επίθεση που δέχεται η παιδεία είναι ένα κομμάτι της πολιτικής των Μνημονίων και για να ανατραπεί πρέπει να ξεσηκωθούν και να παλέψουν από κοινού όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. 

Πρέπει να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας μεταξύ μας, όχι για να μοιραστούμε την φτώχεια και τα προβλήματα μας αλλά για να ανατρέψουμε αυτή τη βάρβαρη πολιτική.